Gisteren was het 31 oktober Halloween, morgen vieren we allerheiligen en de dag van de doden zoals in de film Coco. De dagen waarop de wereld van de levende en de wereld van de doden dicht bij elkaar zijn. Op deze dag vierden de Kelten vroeger Samhein, het begin van de winter. Het begin van de winter was voor hen ook het begin van het nieuwe jaar. Het nieuwe jaar begint met rusten, naar binnen keren met de oogst van het afgelopen jaar. Ben jij klaar om jezelf recht in de ogen aan te kijken?
Misschien heb je het al gemerkt, dat je minder zin krijgt om met anderen af te spreken. Het liefst kruip je in de avond met een dekentje en een kopje thee op de bank. Vind je het lastig dat je niet meer zoveel energie hebt als in de zomer om allerlei dingen te doen? Baal je ervan dat de regen je naar binnen stuurt? Het is tijd, lieve vrouw, om naar binnen te keren. Het is tijd om meer rust te nemen, lekker op tijd met een kruikje naar bed te gaan. Het is tijd om te gaan vertragen, met een kopje thee op een stoel te zitten zonder iets te doen, alleen maar te zijn. Het afgelopen jaar heb je gewerkt, gezaaid, geoogst, verwerkt en genoten. Nu komt de grote leegte, de dood, de rust. Als alles wegvalt, de bladeren van de bomen, de sapstromen in de planten, zelfs de geluiden van de vogels tot het grote niets. Deze maan, de bloedmaan, neemt je mee naar jezelf. Welke onbewuste basis die schuilt er, onder alles wie jij denkt te zijn? Durf jij je over te geven aan het niets, zonder oordeel op wat je daar vindt. Welke droom leeft in jou als je je opent voor de diepere stilte in jou?